Grauw gesluierde gedachten
turen van opzij
In slapeloze nachten
kijken ze naar mij
Ik ken hun grijze ogen,
hun vermoeide oogopslag
Morgen, als de zon opkomt,
wuif ik ze gedag

Ga maar slapen,
droom maar zacht
Ik kom je wel weer tegen
in één of andere nacht
Ga maar slapen,
droom maar zacht
Ga maar slapen,
ik ben uitgedacht

Ik zie de golven komen,
ik zie de golven gaan
Ik heb bij eb, ik heb bij vloed
op het strand gestaan
Huizenhoge golven,
rimpelloze zee
Ik zie ze allebei,
maar ik ga niet mee

Wees maar rimpelloos,
klim maar hoog
Laat mij op het zand,
laat mij droog
Wees maar rimpelloos,
rol maar naar het strand
Verander in eb en vloed,
maar laat mij het zand

Loze lege woorden
praten door mijn mond
Eindeloze zinnen,
die geen mens verstond
Daar zijn de wijze woorden,
die ik eindelijk toch kreeg
terwijl iets diep van binnen
ondanks alles, zweeg

Ga maar praten,
praat maar voort
Ik heb die woorden
nooit gezegd, gehoord
Ga maar praten,
beweeg mijn mond
Laat mij de stilte,
de stilte die zich vond