In de kantlijn van jouw leven,
een voetnoot van jouw mooi bestaan
Laat me ergens staan geschreven,
hou me niet bij je vandaan
Duw me niet naar het verleden
stuur me niet naar vroeger, ooit
Schrijf me ergens in het heden
en verlaat me daar dan nooit

Schilder me niet in fletse kleuren
die vervagen met de tijd
Laat me af en toe gebeuren,
wees m'n naam niet even kwijt
Leg me niet tussen de doden
op een kerkhof, stil en groen
Doe me over, doe me over,
blijf me steeds weer overdoen

Geef me niet aan verre vreemden
die ik allemaal niet ken
Fluister af en toe m'n naam
zodat ik weet dat ik er ben
Gooi me niet in diepe meren
zonder bodem, zonder kant
Ik kan iedereen ontberen,
maar jij, pak af en toe mijn hand

Laat me niet wonen in de krochten
van je groot vergetelrijk
waar ik zonder stem, gezichtloos
op een ieder ander lijk
Vergeet niet om me te onthouden,
desnoods terloops, of net als toen
Doe me over, doe me over,
blijf me steeds weer overdoen