Ik kan niet zeggen dat ik elke dag aan Goes denk,
daarvoor ben ik een tikkeltje te lang al weg
En kom ik terug, na lange tijd,
raak ik de weg hier weleens kwijt
Soms weet ik heg noch steg

Er is natuurlijk ook een heleboel veranderd,
ook de Zeeuwen leerden meegaan met de tijd
Ze bouwen hier, ze bouwen daar,
ze bouwen alles aan elkaar
Ze bouwen mijn Goes kwijt

Ze bouwen alles weg,
ik kom steeds minder thuis
Maar ik vind nog steeds de weg
naar mijn moeders huis
Ook al verdwaal ik keer op keer
en verandert zij van huis,
ik kom thuis

De Stenen Brug, die weet ik altijd nog te vinden
en ook de Grote Markt ligt waar 'ie vroeger lag
De Oosterkerk bleef nog bewaard,
door de tand des tijds gespaard,
maar ooit komt de dag

Voor mijn school is deze dag allang gekomen,
ze sloopten doodleuk half mijn jeugd tegen de grond
Bij elke sloop raak ik ontheemd
en meer en meer en meer vervreemd
van Goes dat ooit bestond

Ze slopen alles weg,
ik kom steeds minder thuis
Maar ik vind nog steeds de weg
naar mijn moeders huis
Ook al verdwaal ik keer op keer
en verandert zij van huis,
ik kom thuis

Als de trein me straks van Goes naar Amsterdam brengt,
verlaat ik een perron dat ik niet meer herken
Ik zie een meisje op de fiets,
maar haar gezicht, het zegt me niets
en zij weet niet wie ik ben

Het is de bouw, het is de sloop, het zijn de mensen,
het is niet meer de stad die ik wel dromen kon
Het was er dag, het was er nacht,
ik heb m'n jeugd er doorgebracht
onder de Zeeuwse zon

Ik rij steeds verder weg,
ik kom steeds minder thuis
Maar ik vind nog steeds de weg
naar mijn moeders huis
Ook al verdwaal ik keer op keer
en verandert zij van huis,
ik kom thuis