Vandaag koop ik een kaartje voor de trein naar toen
Ik hoop dat het spoor de weg nog weet
Eigenlijk weet ik niet goed wat ik er kom doen
maar ik wil ook niet dat ik het straks vergeet
Ik wil wel weer eens leunen op de stenen brug
en slenteren door die ene straat
en met m’n eigen ogen zien of ons huis er nog wel staat

Ik ga er even treuzelen naast de Oosterkerk
Misschien herinner ik me een gezang
Het zal wel blijven bij wat neuriën
de tekst ben ik vergeten ben ik bang
En op het schoolplein naast de kerk
speel ik eventjes mijn spel
en denk ik aan haar lieve lach, wie weet zie ik haar wel

‘k Ga door de Graaffstraat op m’n step
m’n moeder kijkt me na
‘Niet te ver’ hoor ik nog net
als ik de hoek omga
De grote wijde wereld in, als in een roes
Heel wat bochten omgegaan
sinds die eerste bocht in Goes

Ik zal mijn vader tegenkomen, rijdend op z’n fiets
over de Bergweg richting school
ook al is daar niets (meer)
Me even weer verbazen hoe hij in z’n witte jas
toveren kan
En dan samen terug naar huis
en daar zeg ik hem dan

Ik ga nog even lopen langzaam door de Poel
Geen idee waar ik naartoe zal gaan
badend in het licht dat hier zo stil
haar armen om je heen kan slaan
Misschien lig ik nog even in het groene gras
de Zeeuwse wolken volgend op hun pad
en heb ik na een uurtje wel weer genoeg gehad

Bij het scheiden nog even naar de Markt
die stukken minder groot is dan ze was
Hier voel ik mij licht ontheemd
Als ik een plaatsje zoek op het terras
Ik drink een drankje en besef, Ik moest maar weer eens gaan
Ergens anders ben ik thuis
maar hier kom ik vandaan

Het plastic kaartje voor de terugreis
wordt door de conducteur gescand
Prijs en de bestemming
aan hem en mij bekend
Zijn scanner geeft een piepje en hij loopt door
M’n kaartje voor de trein naar toen
dwarrelt op het spoor

###

Als ik ‘s avonds thuis kom
thuis in Amsterdam
zie ik een stad
die mij herkent

Hier ben ik niet geboren
maar hier woont m’n huis
Zie je wel, denk ik …
alles went

Dit is mijn stad
hier wil ik zijn
En als ik even terug wil … soms …

pak ik de trein …